Drie maanden zal ik onderweg zijn in een regio die vooral gekend is voor rijst, bonen, guacamole en tequila. Voor zijn bier ligt Latijns-Amerika helaas niet in de bovenste schuif, maar aangezien de ‘craft beer’-trein stilaan de hele wereld begint mee te sleuren, dacht ik dat het interessant zou zijn hier wat verder naar op zoek te gaan. Ik zal dus proberen de komende maanden geregeld een adresje te posten tijdens mijn omzwervingen in Centraal-Amerika. Ik heb het El Camino de Cervezas gedoopt, want niet iedereen moet naar Compostela om een ‘camino’ te doen ;-).
Van de ene gevaarlijke hoofdstad naar de andere. Puur statistisch bekeken doet San Salvador het nog ‘beter’ in de lijst van meest gevaarlijke steden ter wereld met een zevende plaats (tegenover Guatemala City op plaats 23, volgens Business Insider). Maar zoals een wijze Fransman ooit zei: ‘Statistieken zijn als een bikini. Ze geven een idee, maar verbergen de essentie.’ Na de fijne tijd in Guatemala City verbleef ik dus ook twee nachten in de hoofdstad van het kleinste land van Centraal-Amerika met een duidelijk doel voor ogen: Cadejo Brewing Company.
Ik had al het genoegen om twee biertjes van de brouwerij te mogen proeven aan het Atitlanmeer in Guatemala en was heel benieuwd naar hun thuishaven in San Salvador. Met twee hostelkompanen werd ik door een Uber afgezet in het brouwhuis met bijhorende café/taverne in de residentiële Zona Rosa van San Salvador. Een uit de kluiten gewassen gebouw met bijhorende parking deed een succesvol etablissement vermoeden en zo bleek het ook te zijn. Het interieur was heel verzorgd met kleine tafeltjes, tv-schermen à la sportbar, een toog met krijtbord erboven en een raam waardoor de ganse brouwinstallatie te zien was. Onze kelner Jorge gaf bijzonder veel uitleg over de bieren en wist ons zelfs een kwartiertje doorheen de installatie te loodsen. De brouwerij bestaat nog maar vijf jaar en ze beschikken al over een meer dan behoorlijke installatie met een zevental tanks en een bottelinstallatie. Hun inspanningen worden in de regio al geapprecieerd en erkend, want ongeveer een derde van hun productie is bedoeld voor export naar Guatemala, Honduras, Nicaragua en zelfs de VS.
Maar dan... het bier. We bestelden twee flights van zes bieren en mijn Deense kompaan ging voor een groot glas Pumpkin Ale. Het voordeel van met anderen te gaan ‘brewery hoppen’ werd meteen duidelijk. Ik proefde maar liefst 10 verschillende bieren op twee uur tijd en ging niet eens aangeschoten naar huis. De bieren waren van allerlei pluimage: Pilsner, Lager, IPA, Stout, maar ook een aantal minder frequent voorkomende stijlen zoals Märzen, Spiced Ale, Honingbier en Pumpkin Ale. Aan de muur hing een grote kaart met de meeste bestaande bierstijlen waarbij werd aangeduid of de brouwerij er zich al aan waagde. Blijkt dat ze niet voor een uitdaging terugdeinzen.
Ik ga niet alle bieren bespreken, maar zal me beperken tot een viertal mooie bieren, te beginnen met een bier dat typisch is voor Centraal-Amerika, de Loroka. Loroka is een Spiced Ale met een mooie kleur tussen blond en amber en wordt gebrouwen met de ‘loroco’, een eetbare bloemknop die vooral in Mexico en Centraal-Amerika gebruikt wordt in de keuken. Deze bloemknoppen geven het bier een aparte kruidigheid en frisheid. Het maakt het bier door en door Centraal-Amerikaans en kelner Jorge was zichtbaar trots op mijn verwondering toen hij me de bloemknoppen liet proeven. Daarnaast was ook de La Cabalaza Pumpkin Ale van geweldige kwaliteit. M’n Deense drinkebroeder noemde het Kerstmis in de mond. Stevige kruidigheid met kaneel, gember en pimienta gorda, een typisch kruid voor de regio dat in het Nederlands blijkbaar Jamaicapeper of pimentbes wordt genoemd. De specerijen gaven het geheel een heerlijk peperkoekenaroma bovenop de zurigheid van de pompoen.
De Oatmeal Stout La Chata is zeker ook het vermelden waard, omwille van de uitgesproken chocolade- en koffietoetsen in de smaak en de romige textuur. Daartegenover stond een verrassend laag alcoholpercentage, met amper 5,8%. Een bier dat vrijwel alle hokjes afvinkt om het tot topbier te schoppen. Ten slotte vermeld ik ook graag een van de bieren uit het vaste aanbod (de anderen waren tijdelijke bieren (cervezas temporadas)), dat me erg kon charmeren: Suegra IPA, wat zoveel betekent als Schoonmoeder IPA. Geweldig mooi gebalanceerde, zijdezachte IPA met honing- en dennentoetsen en een goeie bittere punch op het einde.
Ik vergeet nog een aantal andere lekkere gerstenatjes, maar wil niet in een eindeloze opsomming vervallen. Het was een bijzonder smakelijke en verrijkende vooravond, met dank aan Jorge die geduldig aan snelheid 50% in het Spaans bleef praten om ons alles duidelijk te maken. Voor het eerst tijdens mijn ‘camino’ stootte ik op een brouwerij die lokale ingrediënten gebruikt om hun bieren vorm te geven, wat uiteraard bijzonder interessant is.
Kortom, Cadejo is ronduit incontournable voor een drankje, als je in de hoofdstad van El Salvador verblijft. Salud!
Cadejo Brewing Company
#222, Calle Reforma
San Salvador, El Salvador
