Georgië en de regio rondom het land is een minder gekende parel die door nog veel te weinig mensen ontdekt werd. Het land heeft quasi voor ieder wat wils. Er is zowel oude als recente geschiedenis, spectaculaire natuur, stranden in het Westen en een excellente wijnbouw in het Oosten. Voor elk wat wils dus, en dan nog quasi integraal aan een fractie van de prijs die je in West-Europa zou betalen. Een overzicht:
Natuur
Weinig natuurlandschappen deden me zo de ogen uitkijken, als de wilde, grotendeels ongerepte bergpracht die Georgië huisvest. Hoe noordelijker, hoe heftiger de bergen de einder doorklieven. Om elke bocht kan een nog dramatischer uitzicht je adem afsnijden. Vanuit Tbilisi nam ik de vroegere militaire heirweg naar het noorden tot in Stepantsminda op een boogscheut van de Kazbegi-berg en van de Russiche grens. Vanuit het stadje loopt een pittige wandeling tot aan de kerk van de Heilige Drievuldigheid op 2200 meter. Het uitzicht is wat de Engelsen ‘jaw-dropping’ zouden noemen. Vrijwel iedereen staat tenminste even met open mond te kijken naar de bergtoppen die voor je opdoemen. Ik had geluk met een vrij heldere dag. De enkele wolkenflarden verstoorden het uitzicht allesbehalve, ze gaven het geheel een extra dimensie.
Verdere bergpracht in Georgië is te vinden in de geïsoleerde, moeilijk toegankelijke regio Svaneti, die westelijker in het land ligt. Helaas ontbrak me de tijd om tot ginder te gaan. Maar enkele vrienden die wel tot daar geraakt zijn, waren er bijzonder over te spreken.
Geschiedenis
De geschiedenis van Georgië is er een van vele bezettingen, die teruggaan tot ver voor het begin van onze jaartelling. Grieken, Arabieren, Perzen, Mongolen, Ottomanen, Russen,... Vele imperiale machten hebben er hun sporen nagelaten. Voorbeelden hiervan zijn de orthodox-christelijke bergretraites en heiligdommen in o.a. Vardzia en Davit Gareja en de burchten in o.a. Tbilisi en Achaltsiche uit verschillende tijdsvakken. Vooral de burcht in Achaltsiche is een minder gekende, maar uitermate aangename verrassing. Ik pikte deze bezienswaardigheid snel mee toen ik in Achaltsiche 3 uur moest wachten op een andere bus, richting kuuroordstad Borjomi.
De Rabati-citadel in Achaltsiche is een fusion tussen dikke, ruwe muren à la het Gentse Gravensteen, aan de buitenkant, en meer sierlijke Arabisch geïnspireerde architectuur van heiligdommen, gallerijen, vijvers met fonteinen aan de binnenkant. Het geheel is bijzonder goed onderhouden en was een onverwachte verademing tijdens een dag die vooral in het teken stond van kilometers wreten naar de volgende bestemming. Laat de foto’s je overtuigen.
Daarnaast is Georgië ook het land van oorsprong van een van de belangrijkste persoonlijkheden van de 20e eeuw, Jozef Stalin. Het Stalin-museum in zijn thuisstad Gori, is een must-visit, als je in Georgië bent. Zijn personencultus blijft er verder bestaan en alles in het museum is een eenzijdige verheerlijking en verbloeming van wat Stalin allemaal bereikte toen hij de topman van de Sovjet-Unie was. Ga niet in discussie, het zal je niet in dank worden afgenomen. Dit geldt trouwens voor de meeste plekken in Georgië.
Wijn
De stranden aan de Zwarte Zee in het Westen van het land kon ik helaas niet meepikken, maar daar stond een geweldig alternatief tegenover in het Oosten. De Kacheti-regio staat al millenia gekend voor zijn uitstekende wijnen. Millenia, jawel, want de regio maakt al 9000 (!) jaar onafgebroken wijn. De vinocultuur zit in het DNA van de regio en heeft bezetters van alle pluimage en religieuze overtuiging weten te overleven. Vanuit Telavi, de hoofdstad van de regio, kan je tegen bijzonder schappelijke prijs een privé-taxi huren voor een dag vol bezoeken en wijnproeverijen. Met een groepje andere backpackers liet ik me meetronen naar een wijnbedrijfje, een wijnkelder in een Sovjet-bunker onder een heuvel, het landgoed van de 18e-eeuwse ambassadeursfamilie Chachavadze met bijhorende wijngaard. Je krijgt er uitleg over de productie en de typische Georgische amberwijn die in grote, ingegraven amforen (qvevri) werd gemaakt. De wijn heeft een mooie okerkleur en een aardeachtige smaak, heel apart.
Na een dagje rondtoeren en proeven, kan je even uitblazen in het mooie heuveldorpje Sighnaghi. Struin rustig rond door de kronkelende straatjes en geniet van de groene heuveluitzichten op een terrasje met een glas wijn. Topadresje hier is de wijnmakerij met bijhorend restaurant Pheasant’s Tears. Voor geen geld schuif je aan tafel, en proef je 4 wijnen en 2 chacha’s (Georgische brandewijn) en laat de chef des huizes enkele heerlijke bijpassende gerechten aanrukken. Bijzonder fijne ervaring.
Wat te...
...eten: sjasjlik! Hompen vlees die goed gekruid aan een stokje boven een vuur hangen. Heerlijk!
...drinken: wijn!
…zien: zie bij ‘Wat te ervaren’
...ervaren: de duizelingwekkende uitzichten in het Kaukasusgebergte aan de Russische grens
...vermijden: korte broeken voor heren. Deze zijn wel aanvaard, maar je wordt er wel direct uitgehaald als toerist
