Drie maanden zal ik onderweg zijn in een regio die vooral gekend is voor rijst, bonen, guacamole en tequila. Voor zijn bier ligt Latijns-Amerika helaas niet in de bovenste schuif, maar aangezien de ‘craft beer’-trein stilaan de hele wereld begint mee te sleuren, dacht ik dat het interessant zou zijn hier wat verder naar op zoek te gaan. Ik zal dus proberen de komende maanden geregeld een adresje te posten tijdens mijn omzwervingen in Centraal-Amerika. Ik heb het El Camino de Cervezas gedoopt, want niet iedereen moet naar Compostela om een ‘camino’ te doen ;-).
Met een dijk van een reputatie als één van de gevaarlijkste steden ter wereld is de hoofdstad van Guatemala voor de meeste toeristen, op de luchthaven na, compleet terra incognita. Na voorzichtige overwegingen besloot ik er toch een tweetal dagen door te brengen, maar me vooral tot het kosmopolitische centrum (Zona 1) te beperken, dat heel aangenaam bleek te zijn. Niet toevallig bevindt zich vlak naast het centrale park een bieradresje dat ik toch graag wilde meepikken.
Weggestopt in een kleine gallerij die een straathoek aan het centrale park afsnijdt, is Ixbalanqué Artesanal Brew niet zo gemakkelijk te vinden. Maar wie zoekt, die vindt een aangenaam cafeetje met bier, koffie, pizza’s en hamburgers. Ik koos een plekje aan de toog naast captain obvious en deed een praatje met de barman. Die vertelde me dat het kleine cafeetje een eerste poging was tot proeflokaal van de Ixbalanqué Cervecería, die zich een eindje buiten de stad bevindt. Ik liet de mogelijkheid om het vijfdelige aanbod wat te verkennen niet onbenut en ging voor een mini-flight: drie maal vijftien centiliter van bieren naar keuze. Een papieren onderlegger met wat meer uitleg over de bieren, moest me wat extra duiding geven over de graansapjes die ik ging binnenspelen.
Ik liet me leiden door het advies van dezelfde barman, die me de voor hem persoonlijk interessantste bieren aanraadde: de Extra Hops IPA, Scottish Red Ale en de Dry Stout. De eerste van het rijtje zette de toon voor de andere bieren, namelijk een apart karakter, geen dertien-in-een-dozijntoestanden. De Extra Hops IPA was fris en crisp, maar vooral heel hoppig, richting het wrange. De bittere nasmaak waarvan de keel droogtrekt, deed denken aan een stevige saison. Mooi degustatiebier, deze. De Scottish Red Ale was ook allesbehalve een meeloper: lichte body, fris en fruitig aroma van de kersenvaten waarop deze gelegen heeft, moutig, lichte karameltoetsen. Hier was het geheel iets minder gebalanceerd dan bij de Extra Hops, maar nog steeds een aangenaam bier. De Dry Stout ten slotte was een lekkere, romige stout met een aroma van gebrande koffie, lichtzoet met een droge afdronk. Deze droeg mijn persoonlijke voorkeur weg, omwille van de mooie balans.
Ik heb me vanuit zythologisch standpunt zeker niet verveeld in dit ogenschijnlijke transitcafeetje dat lijkt alsof het van voorbijgangers moet rondkomen. Waar er in Antigua Brewing Co. al een zweem van eigenzinnigheid in het aanbod zat, is dit bij Ixbalanqué een stuk prominenter aanwezig. Wie weet is de trend in Centraal-Amerika hoe zuidelijker, hoe eigenzinniger? Daar kom ik misschien wel achter. Ondertussen toch even alle bierliefhebbers die deze regio aandoen oproepen om het grote, gevaarlijke beest Guatemala City niet helemaal over te slaan. Al is het maar voor een namiddag met een wandelingetje rond het centrale park en een drankje bij Ixbalanqué, je zal niet ontgoocheld zijn!
Ixbalanqué Artesanal Brew
6a Avenida y 9a Calle,
Pasaje Rubio, Local 10, Zona 1, Guatemala City
