top of page

El Camino de Cervezas, Costa Rica – PuddleFish Brewery, Jacó

Drie maanden zal ik onderweg zijn in een regio die vooral gekend is voor rijst, bonen, guacamole en tequila. Voor zijn bier ligt Latijns-Amerika helaas niet in de bovenste schuif, maar aangezien de ‘craft beer’-trein stilaan de hele wereld begint mee te sleuren, dacht ik dat het interessant zou zijn hier wat verder naar op zoek te gaan. Ik zal dus proberen de komende maanden geregeld een adresje te posten tijdens mijn omzwervingen in Centraal-Amerika. Ik heb het El Camino de Cervezas gedoopt, want niet iedereen moet naar Compostela om een ‘camino’ te doen ;-).

Aangezien de stormachtige kou in Monteverde me te veel werd, besloot ik te verkassen naar het toeristische surfersdorp Jacó aan de Pacifische kust. Niet alleen omdat ik nog eens wilde surfen, maar ook omdat ik een minder gekend adresje op het spoor was gekomen waar ik graag heen wilde. Na een bijzonder geslaagde surfles in de ochtend, ging ik in de namiddag richting de gloednieuwe mall ‘Jacó Walk’ in de hoofdstraat van het stadje, waar PuddleFish Brewery te vinden was. Het pand zag er gloednieuw uit en ook de brouwinstallatie blonk als een spiegel. Er was een mooie tapinstallatie en een uitnodigende toog. Binnen waren er maar een drietal tafeltjes beschikbaar, maar buiten waren lange familietafels beschikbaar waar toch een mooi aantal gasten kon zitten.

Ik raakte aan de klap met Billy, de gerant van de brewpub, die naast me aan de toog zat. Hij vertelde me over brouwer Danny Clark, oorspronkelijk van Alabama, die in Duitsland leerde brouwen, maar gezien het gebrek aan surfstranden in Duitsland toch Costa Rica verkoos om in 2015 zijn brouwerij te starten in Jacó. De brouwerij verhuisde enkele maanden geleden naar het huidige pand, waar ook de brewpub gevestigd is, niet toevallig vlak naast het gelieerde restaurant Graffiti, naast de brouwerij. Billy vertelde me dat de brouwerij wil bijdragen aan het miniwinkelcentrum, waarin ze zich bevindt en dat de lokale autoriteiten ook veel steun bieden om de esplanade binnen het beoogde imago op te dirken. Ze willen een plek zijn waar ouders lekker kunnen eten en een heerlijk biertje drinken, terwijl de kinderen op het plein spelen of genieten van verschillende soorten entertainment die quasi elke avond georganiseerd worden. Ze trekken een gemengd publiek aan van zowel toeristen, als Tico’s (Zoals de Costaricanen zichzelf noemen). Oh ja, en de naam? Billy grinnikte even en zei toen met de nodige dosis zelfrelativering in de toon: ‘It’s because we are a small fish in a big pond’. Oh ironie...

Een mooi verhaal, geankerd in de lokale gemeenschap, dat absoluut. Maar dit zegt helaas niets over de kwaliteit van wat er uit de vaten stroomt. Het voorgaande verhaal werd uiteraard niet met droge keel verteld, ik proefde de zes voorradige bieren in twee flights van drie miniglaasjes. Ik kreeg wederom een amalgaam aan stijlen voorgeschoteld, waarbij toch vooral de Keulense stijl Kölsch direct in het oog sprong. Het bleek een moutig bier met een volle body, fruitige toetsen en een droog einde. Heel aangenaam. Daarnaast wist de Sailor’s Bounty Golden Ale me zeker te bekoren, omwille van de fluwelen textuur en de fruitige aroma’s met duidelijke meloentoetsen in de nasmaak. Ook de Coconut Rum Porter was een voltreffer: lichte body, zijdezacht, gebrande koffie, cacao en duidelijke kokos- en vanilletoetsen in de nasmaak.

Maar de vanzelfsprekende winnaar van de namiddag is een bier dat me na meer dan twee maand het gevoel gaf terug in België te zijn. Als er een stijl is waar België een rijke traditie in heeft, dan is het wel op vlak van tripels. Op voorhand klonk de Honey Mango Triple, gebrouwen met zwarte peper me als een kakofonie voor mijn smaakpapillen in de oren. Ik kon er niet verder naast zitten. Banaan en meloen in de geur, rijke moutige smaak met lekkere scherpte die dankzij de peper vrij lang bleef hangen en een afdronk die je een heerlijke droogte meegeeft in de keel. Op de een of andere manier werden alle smaken en aroma’s geweldig mooi in balans gehouden. Het voelde aan alsof ik met een Westmalle tripel op de Vrijdagsmarkt in Gent zat. Alleen een stukje warmer voor januari. Puik brouwwerk!

Bij vertrek had Billy nog één goede raad voor me: ‘Blijf surfen. Het is goed voor je’. Wat is dat toch met al die surfende brouwers? Conclusies durf ik allesbehalve trekken, maar er moet toch enige vorm van relatie zijn tussen het brouwvak en de surfsport in deze contreien. In elk geval... Salud!

PuddleFish Brewery

Jacó Walk Open Air Shopping Center

Jacó, Costa Rica

You Might Also Like:
bottom of page