Drie maanden zal ik onderweg zijn in een regio die vooral gekend is voor rijst, bonen, guacamole en tequila. Voor zijn bier ligt Latijns-Amerika helaas niet in de bovenste schuif, maar aangezien de ‘craft beer’-trein stilaan de hele wereld begint mee te sleuren, dacht ik dat het interessant zou zijn hier wat verder naar op zoek te gaan. Ik zal dus proberen de komende maanden geregeld een adresje te posten tijdens mijn omzwervingen in Centraal-Amerika. Ik heb het El Camino de Cervezas gedoopt, want niet iedereen moet naar Compostela om een ‘camino’ te doen ;-).
Opnieuw bevind ik me in een hoofdstad met een eerder stoffig en grijs imago, wat in mijn ogen ronduit onbegrijpelijk is, als we het over San José hebben. Aangenaam compact centrum met een mix van modernere architectuur een aantal mooie 19e-eeuwse gebouwen die wonderwel onderhouden worden. Voeg daar een paar fijne parken aan toe en je krijgt een bijzonder leefbare stad. Bovendien is het ronduit een craftbierwalhalla. Mijn hostel bevond zich in de eerder residentiële Barrio Escalante die barst van de goeie restaurants, tavernes, bakkerijen en... biercafés. Tijdens een korte wandeling in de buurt struikelde ik bijna over de brouwhuizen en speciale biercafés. Ik begon echter dicht bij huis, want ik moest vanuit mijn hostel maar de straat oversteken en ik wandelde Wilk Craft Beer & Grub binnen. Als lid van de roedel met uitsterven bedreigde Leuvense slavisten deed de wolvenkop onder de grote letters WILK op de gevel me bijna achterover vallen. Wilk betekent namelijk ‘wolf’... in het Pools. Direct een dijk van een ijsbreker om de barman mee ‘lastig te vallen’.
Het gebouw is een oude finca, wat de Latijns-Amerikaanse versie is van onze herenhuizen, waar hier en daar stukken waren bijgebouwd met nieuwe muren en golfplaten. Het interieur is bijzonder eclectisch dat me in de ene zaal deed denken aan een Brusselse bruine kroeg en enkele stappen verder eerder aan het meubilair in een soep- en saladebar. Overal schalde vrij luide rockmuziek door de boxen en de muren waren behangen met allerlei bierprullaria: petten, vlaggen, schildjes, t-shirts. Allemaal van brouwerijen of cafés uit de hele wereld, onder andere ook een groot aantal Belgen. Een flatscreentelevisie gaf de bieren aan die op vat beschikbaar waren met daarnaast een Untappd-livestream van de bieren die in de bar werden ingecheckt. Ik zou de stream snel domineren ;-).
De kaart bood naast huisbieren ook een groot aantal bieren van andere microbrouwerijen in Costa Rica, maar ook uit de VS, Duitsland en ook een heel aantal Belgische bieren. Ik bestelde 5 mooie tastingglaasjes met allemaal huisbieren en vroeg barman Jorge naar de Poolse connectie. Blijkt dat dit gebouw het oude Poolse ambassadegebouw is, vandaar de voorkeur voor een Poolse benaming. De keuze voor wolf is er een van waarden en normen. Ze willen als brouwerij waarden van de roedel uitstralen: respect, loyaliteit, intelligentie en gulheid. Ik proefde in totaal de zeven huisbieren die uitzonderlijk in dergelijk grote getale voorradig waren. Ook hier was de waaier aan bierstijlen heel breed. Er waren een aantal uitschieters, te beginnen met Eugenia, een erg kruidige en floraal geurende saison met toetsen van hibiscus in de smaak. Het zuurtje op het eind blijft lekker lang hangen. Een tweede, bijzonder lekker gerstenatje van het huis was de Porquetos, een Porter gebrouwen met Costaricaanse cacao. Het was de alcoholische en vloeibare versie van erg donkere fondantchocolade. Eerder bitter, droog en een volle chocoladesmaak, wat verrassend was gezien het lage alcoholpercentage van 3,5%. Een laatste bijzonder mooie creatie was de gloednieuwe Julieta. Een zijdezachte Blond Ale, gebrouwen met aardbeien. Geweldige balans waarbij de aarbeien niet ingrijpen op de lekker zure scherpte, maar vooral in de nasmaak heerlijk aanwezig zijn.
Ik deed ondertussen een praatje met barman Jorge en brouwer Chino over de brouwerij, de veertienkoppige crew en de bierreizen die de brouwers maakten in het verleden. We konden het best met elkaar vinden en Chino nodigde mij uit om de volgende dag langs te komen en een brouwsessie mee te maken zelfs wat te assisteren. Uiteraard liet ik deze kans niet onbenut en stond ik de volgende dag voor openingstijd bij hen aan te kloppen. Brouwers Chino en Daniel lieten me binnen en troonden me mee naar de minibrouwistallatie aan de achterkant van de bar. Ik werd echt overdonderd toen beide mannen me grijnzend vertelden dat al het bier van de bar in deze drie kleine ketels van 40 liter gebrouwen wordt. Ze gingen de komende maanden wel een grotere installatie op verplaatsing in gebruik nemen, maar ze deden het toch al meer dan twee jaar op deze manier. Echt straf! In de toekomst zullen ze misschien ook wat bier beginnen bottelen, want momenteel wordt alles gebrouwen om op vat in de bar te serveren. Ik nam ook een kijkje in de koelcellen die bulkten van het Belgisch bier dat ook in de bar te verkrijgen is. Na de minitour doorliep ik het ganse brouwproces met uitleg van Daniel en roerde ook zelf een paar keer in de potten bij de bereiding van Daniels geesteskind, een Irish Red Ale. Het was een bijzonder aangename namiddag en ik bedankte met de aankoop van een Wilk t-shirt.
Ik had een geweldig fijne tijd bij de brouwende wolven en ben veel dank verschuldigd aan Jorge, Chino en Daniel die me geweldig hebben rondgeleid en me ook een eerste brouwervaring (hoe summier ook) gaven. Wilk was een eerste topadres in San José, maar zeker niet het laatste!
Wilk Craft Beer & Grub
Avenida 9, Calle 33, tegenover de Fresh Market
San José, Costa Rica
