Net geen drie maanden was ik onderweg in Centraal-Amerika en zoals jullie konden lezen in de vorige postjes heb ik me er helemaal niet verveeld. Ik besliste om mijn terugkeer in twee stappen te doen en nog een paar dagen in Spanje een tussenstop te houden om een vriendenbezoekje in te lassen. Het gaf me de mogelijkheid om op een drafje de hoofdstad van Spanje te leren kennen. Het was bijzonder aangenaam om opnieuw in een Europese stad te zijn, waar de straten geen nummers hebben, maar namen en kruispunten geen hoeken van negentig graden hebben, maar in het wildeweg kunnen kronkelen naar welwillen. Het gaf mij opnieuw een bijzonder vertrouwd gevoel, een gevoel van in een stad met een ziel rond te lopen, terwijl de schaakbordsteden over het water me deden aanvoelen in een machine rond te lopen. De geweldige mooie en bij momenten bombastische architectuur in het centrum van Madrid geeft de stad iets majestueus en machtig. Dit is zeker het geval met nachtverlichting tijdens de avond en nacht, net die uren dat ik door de stad aan het schrijden was, gebukt onder een redelijk stevige jetlag.
De tussenstop liet me ook toe even van de Spaanse craft beer scene te proeven. De geringe tijd die ik in Spanje spendeerde en de jetlag boden me helaas enkel ruimte om één leuk biercafé aan te doen: The Stuyck Co. Het café was van het hippere soort, wat voelbaar was aan de vele tattoos en piercings van de barmannen, het interieur, het publiek, maar ook aan de omvang van de prijzen. De vriendelijke bediening en de fijne muziek die varieerde tussen blues, jazz en soul zorgden wel voor een bijzonder luchtige, ongedwongen sfeer. Op tap stonden opnieuw gekende namen (voor mij althans) uit Europa zoals Rodenbach, De Molen, To Øl en natuurlijk ook Spaanse namen zoals La Quince Brewery en Mad Brewing. In de koelkast om de hoek zag ik een mooi aantal grote flessen staan van onder meer Oud Beersel en blikjes van Westbrook Brewing uit de VS. Daarnaast was er ook nog een mooie spijskaart met tapas, salades en hamburgers. De dagsoep, een broccoliroomsoep met serranohamschilfers, waar ik me aan waagde was ronduit heerlijk. Het was een bijzonder aangename safe haven om te ontsnappen aan de Madrileense druilerigheid en de slapeloosheid van het moment.
Bij mijn soepje nam ik een flight van vier bieren en opteerde (uiteraard) voor drie Spanjaarden en 1 Frans biertje. Een eerste persoonlijk favoriet was voor mij de Roots Amber Ale van La Quince met een heerlijk moutig profiel gecombineerd met een lekker bittertje in de nasmaak. De subtiele aroma’s van rood fruit en karamel zorgen voor een lekker en mooi gebalanceerd geheel. Daarnaast kon ook de Trigo Hoppy van Mad Brewing mij aangenaam verrassen. Het is een hoppig tarwebier met aroma’s van mango, passievrucht en ananas. Het gaat zijdezacht binnen en is lekker bitter op het einde. Eindigen deed ik nog met een Belgo-Madrileense collaboration brew van La Quince Brewery en de jongens van Hedonis Ambachtsbier uit het Gentse. The Walking Duck is een Piña Colada New England IPA, gebrouwen met ananas en kokosbloem, die zorgt voor een bier met fruitige aroma’s en met een mooie droge bitterheid op het einde. Heerlijk!
Zoals ik in de aanvang van deze post al zei, bleef het voor mij in Madrid bij dit ene bezoekje. Het was wel een heel aangename, rustgevende en lekkere stop en is zeker ook een pitstop waardig zonder jetlag ;-).
The Stuyck Co.
Calle Corredera Alta de San Pablo 33
Madrid, Spanje
