Drie maanden zal ik onderweg zijn in een regio die vooral gekend is voor rijst, bonen, guacamole en tequila. Voor zijn bier ligt Latijns-Amerika helaas niet in de bovenste schuif, maar aangezien de ‘craft beer’-trein stilaan de hele wereld begint mee te sleuren, dacht ik dat het interessant zou zijn hier wat verder naar op zoek te gaan. Ik zal dus proberen de komende maanden geregeld een adresje te posten tijdens mijn omzwervingen in Centraal-Amerika. Ik heb het El Camino de Cervezas gedoopt, want niet iedereen moet naar Compostela om een ‘camino’ te doen ;-).
Zoals ik in mijn vorige post al duidelijk aan bod liet komen, is de hoofdstad van Costa Rica zonder enige twijfel dé bestemming die geen enkele beergeek kan overslaan tijdens een trip in Centraal-Amerika. Vooral in de wijken ten oosten het stadscentrum (Barrio Escalante en Barrio California) zindert het van de tapkranen en krijtborden in zowel schemerige etablissementen met een muzieksmaak die eerder naar rock neigt, als in lokale restaurants met een eerder hip gastronomisch aanbod. Tijdens de viertal dagen die ik in de stad doorbracht, bezocht ik een mooi aantal bieretablissementen en proefde verschillende flights met gerstenat van allerlei pluimage. Het aanbod van bierstijlen was in elk van deze plekken heel verscheiden en kon voor elk wat wils bieden of het nu een IPA, een stout, een zuur of gerookt bier, een hefeweizen of nog iets anders was. Brouwerijen wier naam ik vaak zag terugkkomen waren onder meer Treintaycinco, Calle Cimarrona, Primate, Gracia en Costa Rica’s Craft Beer Company. Ik ga deze keer niet te zeer in detail op vlak van bier, daarvoor is mijn ‘palmares’ in San José te uitgebreid. Ik zal eerder proberen een typering te geven van de bezochte plekjes.
Eén bezoek heb ik echter al in detail beschreven in mijn vorige post, aangezien de brouwers zo vriendelijk waren me even te laten meedraaien tijdens een brouwsessie. Wilk Craft Beer & Grub is een geweldig eclectisch gedecoreerde en met bierparafernalia overladen taverne in het gebouw van de oude Poolse ambassade. Ze bieden huisbieren en andere Costaricaanse bieren van het vat en hebben een mooie flessencollectie van Amerikaanse en Belgische bieren. Uitgebreidere info over deze coole wolfpack brouwers en bierfanaten lees je in mijn vorige post.
Het tweede etablissement waar ik belandde sloot naadloos aan op de Free Walking Tour door de stad die quasi eindigde in de voortuin van het pand. In de schaduw van het Nationaal Cultuurcentrum ligt Stiefel Pub, een bar met een Duitse naam, maar die verder weinig Duits om handen heeft. De buitenkant ziet er eerder uit als een Engelse pub en de binnenkant is vrij duister, met zwarte krijtbordmuren die overladen zijn met bierfestivalposters en andere biermerchandising. Een mooie toog met twintigtal tapkranen met overwegend nationaal bier en een leger ijskasten gevuld met gebotteld geweld geven je een resem drankmogelijkheden waar je je zonder lichamelijke schade niet op een midweek doorheen weet te werken. Een mooie flight van vier bieren waaronder ook Straight Outta Portland, een zoutzure, Amerikaanse Gose met limoen, vormde een aangenaam begin van de namiddag. Er is ook een beperkte kaart voor lunch en diner. De fajitas van kip met huisgemaakte guacamole en bonenpuree was een schot in de roos. Goed eten, goede drank, fijne sfeer: zeker een bezoekje waard!
’s Avonds troonde ik drie hostelkompanen mee naar een volgende adresje dat zich (net als Wilk) ook op geringe afstand van mijn hostel bevond. Casa Brew Garden doet een biertuin vermoeden, maar is in werkelijkheid een bierbar met verschillende sober gedecoreerde kamers in het schemerduister die dankzij 80’s new wave en punkrockmuziek bijzonder underground aanvoelen. Een kolfje naar mijn hand. Een bijzonder onoverzichtelijke beer wall geeft je van de 30+ bieren op vat allerlei informatie, waaronder de naam, brouwerij, stijl, alcoholpercentage en IBU (International Bitterness Unit). Een serieuze opgave voor mensen met keuzestress en het schijnbare je-m’en-foutisme van het barpersoneel helpt je ook weinig verder. Het aanbod is quasi uitsluitend Costaricaans met een heuse waaier aan alle denkbare stijlen. Voor de eerste keer tijdens mijn trip stonden er ook twee soorten mede op de kaart, waarvan eentje van het huis. Met z’n vieren bestelden we elk drie kleine glaasjes en het werd een waar tastingfestijn tussen de verschillende rondes gin rummy door. Niet alleen de sfeer in de bar was me op het lijf geschreven, ook de bieren waren van goede tot uitstekende kwaliteit. De avond was bijzonder geslaagd dankzij dit aparte kader, de heerlijke drankjes en het leutige gezelschap. Niet voor iedereen, deze bar, maar ik ben grote fan.
In de buurt van Casa Brew Garden ligt de pater familias der craftbiergelegenheden in San José en dus waarschijnlijk ook van Costa Rica: Craic Irish Pub. Een beer van een vent wachtte me op aan de deur en vroeg me om mijn identiteitskaart. Het geeft behoorlijk wat te kennen over hoe de avond hier verloopt: waarschijnlijk wordt er al eens eens een dansje geplaceerd en vloeit de drank rijkelijk, al dan niet met een sportevenement op televisie. Het is een kruising van een klassieke Irish Pub met een sportsbar, met een dertigtal tapkranen met enkel Tico bier en een ijskast vol Belgische en Amerikaanse flessen. Verder houten meubilair, typische, met shamrockgroen leder overtrokken booths en een overdekte buitentoog die uitkijkt op de drukke straat ernaast. Het is de ideale beginplek voor een avondje uit met vrienden. Stevige kost op de kaart, vrij luide muziek, (al dan niet Amerikaans) voetbal op televisie en veel biermogelijkheden.
Naast de voorgaande etablissementen ging ik ook nog langs bij een aantal plekken die eerder omschreven kunnen worden als gastropubs. Er is wel craftbier aanwezig, maar vooral het eten staat centraal in deze restaurants. Mijn favoriet in deze categorie is Apotecario, waar je heerlijk kan eten en kan kiezen uit een (letterlijke papieren) waaier aan Costaricaanse brouwsels. Daarnaast is er ook bijna elke avond livemuziek te horen, vaak jazz of blues. Om de hoek ligt ook nog Colonia Tovar Arepas & Bar, een Venezolaans geïnspireerd biercafé met ook een heerlijke keuken. Ook zij bieden een mooi rijtje bieren op fles en vat van Costaricaanse makelij in combinatie met een zevental bieren op vat van Stone Brewing. Een laatste dergelijk etablissement is Agüizotes Gastro Pub waar het aan de toog aangenaam zitten is, het publiek behoorlijk hip oogt en de bierkaart bijzonder internationaal blijkt te zijn: Costaricaans, Belgisch, Amerikaans, Duits, Brits, etc. Ook de oude bekenden van Cadejo Brewing uit San Salvador hebben een aantal bieren op de kaart. Al deze adresjes liggen op een letterlijke boogscheut van elkaar.
Hopelijk heb ik de reizende biergeeks met dit overzicht ietwat kunnen inspireren om de hoofdstad van Costa Rica niet stiefmoederlijk over te slaan, maar op (al dan niet zythologische) ontdekkingstocht te gaan en de vele smaken te proeven die de vers ontloken craftbeerscene hier te bieden heeft.
Pura vida, mae!
